Bruce Springsteen, Gino Vanelli, Marillion, Dire Straits
«1985-07-14»
Wieczór Płytowy
Komentarz
Prezentowane płyty: Bruce Springsteen - "Born In The USA" (1984), Gino Vanelli - "Black Cars" (1984), Marillion - Lady Nina, Dire Straits - Your Latest trick (wersja wydłużona)
Dwie pierwsze płyty nadano z kompaktu, prowadzenie: Tomasz Szachowski, Tomasz Beksiński i Antoni Piekut
Audycja dzięki
AkoBe - data
AkoBe - komentarz - Informacje z Gembona
Vampirek - komentarz - treść komentarza
AkoBe - opis
Stefan - pochodzenie
Opis
1. Komentarz Tomasza (niekompletny, brak końcówki)
Witam Państwa. Winien Państwu jestem jeszcze dokończenia tłumaczenia płyty "Misplaced Childhood" i zgodnie z obietnicą jeden utwór zespołu Marillion, którego na longplay'u nie ma, a wcześniej ukazał się po drugiej stronie singla "Kayleigh". Utwór będzie za chwilę, a teraz ostatnie fragmenty tekstu. Dwa utwory - "Childhood End" i "White Feather".
"Childhood End?", czyli "Koniec dzieciństwa?" ze znakiem zapytania.
Był poranek, a ja czułem żałobę
Po dzieciństwie, które jak myślałem przepadło na zawsze
Wyjrzałem przez okno
Deszcz przestał padać
Ujrzałem srokę siedzącą na tęczy
Odwróciłem się do lustra
I zobaczyłem tam Ciebie
Dziecko, które kiedyś kochało
Zanim złamano mu serce
Nasze serce, z którego utratą już się pogodziłem
Czy teraz rozumiesz już, że mogłeś do niej wrócić?
Lecz byłoby to tylko odgrzebaniem znanych Ci problemów
I byłoby nieprawdziwe
Bo ona musi żyć własnym życiem
A Ty swoim
Teraz widzę siebie, wciąż jestem dzieckiem
I mogę zrobić wszystko
Gdyż pomylony był tylko kierunek
A teraz odnalazłem kierunek
Dzieciństwo nie ma końca
Jesteś mym przyjacielem z okresu dzieciństwa
Prowadź mnie
Przeżyłeś aby się teraz odrodzić
Odnalazłeś przewodnie światło przeznaczenia
Płonące w popiołach Twych wspomnień
Kiedyś skazałeś się na śmierć
Jako załamany buntownik
A teraz Ty?
Dziecko, które kiedyś kochało
Znalazłeś światło
I ostatni utwór "White Feather" - "Białe pióra" albo "Tchórzostwo", bo w języku angielskim jest to synonim.
Wyszedłem na ulicę
I znalazłem serce w rynsztoku oraz koronę poety
Czułem pocałunki jak druty kolczaste i lodowate łzy
Widziałem polityczne intrygi
I słyszałem kłamstwa
A teraz zamierzam zetrzeć z waszych twarzy uśmiechy samozadowolenia
Nie potrzebujemy waszych mundurów
Gdyż podzieleni stoimy w miejscu, a razem wzniesiemy się
Nie przystroimy się w wasze białe pióra tchórzostwa
Nie będziemy nieść waszych białych flag
Nie przysięgniemy, że nie mamy narodowości
Bo dumni jesteśmy mając własne serca
Nie możecie nam zabrać naszych serc
Nie odejdę już
Nie odejdę
Nigdy więcej
Przypomnę Państwu może jeszcze program całej płyty, bo nie wiem czy wszyscy zdążyli w ubiegłym tygodniu zanotować. Strona pierwsza. "Pseudo Silk Kimono" - "Kimono ze sztucznego jedwabiu", "Kayleigh", "Lavender", czyli "Lawenda", "Bitter Suite" - "Gorzka suita" - pięć części: "Brief Encounter" - "Krótkie spotkanie", "Lost Weekend" - "Stracony weekend", "Blue Angel" - "Błękitny anioł", "Misplaced Rendevous" - "Pomylona randka" i część piąta "Windswept Thumb" - "Kciuk wystawiony na wiatr" i "Heart of Lothian" - "Serce Lothiana" - dwuczęściowy utwór, część pierwsza "Wide Boy", czyli "Bezwzględni chłopcy", część druga "Curtain Call" - "Wołanie o ukłon". Strona druga. "Waterhole (Expresso Bongo)", czyli "Wodopój", "Lords Of The Backstage" - "Zakulisowi władcy", "Blind Curve" - "Ślepy zakręt", pięć części: "Vocal Under A Bloodlight"- "Śpiew w krwawym świetle", "Passing Strangers" - "Mijając nieznajomych albo "Mijający się nieznajomi", "Mylo", "Perimeter Walk" - "Spacer po obwodzie" i "Threshold" - "Próg", "Childhoods End?" - "Koniec dzieciństwa" ze znakiem zapytania i "White Feather" - "Białe pióra" albo "Tchórzostwo" (...)
Płyty wykorzystane w ramach audycji
Marillion - Kayleigh (SP 7") (1985)