Ostatnia audycja Tomka w Programie II.
«1991-03-22
Czas Na Rock


Komentarz

Ostatnia audycja Tomka w Programie II.

Audycja dzięki

Grzegorz Fik - data

Jaśko Marcin - data - data komentarza "z kombinerkami"

Grzegorz Fik - komentarz

Vampirek - komentarz - treści komentarzy

Grzegorz Fik - opis

AkoBe - opis - ostateczna wersja

Krzysiek B. - opis - uzupełnienie

AkoBe - pochodzenie

Opis

1. Sygnał audycji

Dobry wieczór

 

2. Camel - Long Goodbyes

3. Komentarz Tomasza

Podobno długie pożegnania są smutne. Nasze długie nie będzie, trwać będzie tylko godzinę i chyba też nie będzie takie smutne. Chociaż, chociaż to prawda, że w Dwójce jest to noc nasza ostatnia.

 

4. Closterkeller - Ostatnia noc wizji

5. Komentarz Tomasza

Pytali Państwo w listach czy nasze dzisiejsze spotkanie jest ostatecznym pożegnaniem. Wszystko wskazuje na to, że nie. Pytali też Państwo czy odchodzę z własnej woli czy też mówiąc krótko ktoś mnie wyrzuca. Po pierwsze, nie odchodzę, tym bardziej teraz, po przeczytaniu tych wszystkich listów, w których znalazłem jakże miłe potwierdzenie
sensu naszych spotkań. Poza tym, nigdy nie myślałem o zerwaniu z radiem. Chociaż od ponad roku conamniej 90% swojego życia poświęcam filmom, ale muzyka była zawsze jakimś takim źródłem energii. A słuchaniem jej z Państwem było zawsze dużą przyjemnością, jedną z tych nielicznych. Z własnej woli, nigdy bym z tej przyjemności nie zrezygnował i bynajmniej nie rezygnuje, a także nikt mnie nie wyrzuca. Jednak rozsypuje się mozaika, którą układaliśmy z Państwem w Programie Drugim. Od przyszłego piątku zabraknie w tej mozaice jednego, jakże ważnego elementu - muzyki niepoważnej.

 

6. Marillion - Jigsaw

7. Komentarz Tomasza

Czytając listy, które ostatnio nadeszły, przeżywałem dość mieszane uczucia. Miałem wrażenie, że jakiś dziwny wehikuł czasu przenosił mnie w przeszłość i że te słowa pisałem kiedyś sam. Wiem dobrze czym jest radio dla wielu z Państwa. Wiem, że jest nie tylko gadającą skrzynką i źródłem hałasu, które może stanowić tło. Gdy jeszcze chodziłem do podstawówki, a potem chodziłem do liceum, moje życie liczyło się od środy do niedzieli i od niedzieli do środy, bo wtedy w Programie Trzecim Piotr Kaczkowski nadawał muzykę przez duże M. I wiem, że poza tym dwoma dniami nic się wtedy dla mnie nie liczyło. Opowiem Państwu taką andegdotę. Naprzeciw mojego domu był sklep z dużym neonem. Neon ten emitował zakłócenia. Było to takie przykre dla ucha brzęczenie, gdzieś w tle. Przed audycjami zawsze wychodziłem z domu z kombinerkami, włamywałem się do wyłącznika i ten neon wyłączałem na pół godziny, a potem po audycji wychodziłem i znowu go włączałem ponownie. Rozumiem dlatego bardzo dobrze czym jest radio dla ludzi z małych miast, sam pochodziłem z małego miasta właśnie, z małych miast, w których po prostu nie ma wypożyczali płyt kompaktowych, nie ma też żadnego studia nagrań. Rozumiem czym są dla tych ludzi audycje poświęcone muzyce, muzyce przez duże M, bo rock to wiadomo, nie tylko dyskoteka, nie tylko heavy metal. Kiedyś Państwu powiedziałem, że nawet na najgłębszych wodach będzie zawsze razem i tych słów bynajmniej nie cofam. Chociaż dziś czas na pocałunek pożegnania, rozstanie nie będzie długie - "and we shall be together"...

 

8. The Cure - The Same Deep Water as You

9. Komentarz Tomasza

Pragnę podziękować Państwu za wszystkie dowody sympatii, za wszystkie listy, które otrzymałem, a szczególnie za te, które przyszły w przeciągu ostatnich tygodni. Powinny jednak dotrzeć pod inny adres, gdyż ja doskonale rozumiem Państwa zmartwienie z powodu tych zmian, które za tydzień ostatecznie zajdą w Programie Drugim. I nie dlatego abym był przeciwnikiem muzyki poważnej, bo bynajmniej nie jestem i sam jej często słucham. Nie jestem też przeciwnikiem jazzu, którego wprawdzie nie czuję, ale dlatego że czuje się związany z Programem Drugim. Czuję się związany z tym studiem, z którego mówię do Państwa od lat, także czuję się związany z audycjami, które po prostu przestaną istnieć.
Gdyby nie korespondencja, którą ostatnio czytałem z wyjątkowym emocjonalnym zaangażowaniem, to poczuł bym się całkiem out...

 

10. Peter Hammill - A Way Out

11. Komentarz Tomasza

Powiedziałem na początku dzisiejszego spotkania, że będzie to pożegnanie, ale że nie będzie smutne. Sytuacja wygląda bowiem następująco. Wytłumaczę to Państwu na przykładzie. Gdyby firma ITI, dla której tłumaczę filmy, przeszła nagle wyłącznie na filmy produkcji dajmy na to francuskiej, nie byłoby w niej dla mnie pracy, bo po prostu nie znam tego języka itd, itd, itd. Dlatego też, zamieniając to wszystko w taką humorystyczną opowiastkę, wampir musi opuścić swoją dotychczasową trumnę, gdyż wokół pojawiło się za dużo czosnku, drewnianych kołków i krzyży. I musi sobie poszukać innej trumny. W tej chwili mogę powiedzieć, że taka już się znalazła. Spotykam się będziemy najprawdopodobniej w Programie Trzecim, w audycji zwanej "Muzyczna Poczta UKF", na razie jeszcze nie znam wszystkich szczegółów, ale jedno mogę Państwu powiedzieć już od razu, mogę Państwa zapewnić, że "transmission will not end".

 

12. Chris De Burgh - Transmission Ends

13. Komentarz Tomasza

Żegnając się z Państwem w Wieczorze Płytowym, w który razem z Tomkiem Szachowskim włożyliśmy dużo serca i dużo energii. Powiedziałem, że taka sytuacja była nieunikniona. Od dawna zapowiadaliśmy przejście Polski na międzynarodowy system odtwarzania muzyki na antenie radiowej. I nadawanie całych płyt musiało się kiedyś skończyć. Wiemy dobrze, że każda taka data byłaby równie bolesna, więc może nawet i lepiej, że już to się dzieje. Musimy przez to przejść, niestety, musimy zacisnąć zęby i myślę, że z czasem ta sytuacja się w inny sposób jakoś unormuje. Mówiłem o tym wszystkim w niedzielę. Natomiast likwidacja muzyki rockowej w Dwójce, to już inna sprawa. Tutaj z kolei myślę, że sam czas pokaże czy była to słuszna decyzja i czy nowe oblicze Dwójki znajdzie akceptację u słuchaczy. Wyrok w tej sprawie należy do Państwa.

 

14. King Crimson - Epitaph

15. Komentarz Tomasza

Kilka tygodni temu przygotowując sobie dzisiejsze pożegnanie z Państwem. Chciałem abyśmy posłuchali na zakończenie utworu "Old and Wise" Alan Parsonsa, bo pada w nim takie zdanie:

Gdy kiedyś we mgle czasu
Ktoś Cię zapyta czy znałeś mnie
Pamiętaj, że byłem Twoim przyjacielem

Dziś takie pożegnanie nie jest konieczne, ale chciałbym żebyśmy jednak tego utworu posłuchali, bo zbyt wiele dowodów przyjaźni otrzymałem ostatnio od Państwa. A człowiek czuje się znacznie lepiej, gdy wie że nie jestem sam.

 

16. The Alan Parsons Project - Old and Wise

17. Komentarz Tomasza

Czas opuścić trumnę. Wampir wkłada na ramiona długą, czarną pelerynę, od środka czerwoną. Raz jeszcze obrzuca spojrzeniem stare, wierne pajęczyny na ścianach krypty. Raz jeszcze gładzi czule wieko swojej trumny. Noc dopiero się zaczęła, a gdy nadejdzie kolejny ranek będzie musiał spocząć już w innej krypcie, w innej trumnie, w innym miejscu. Ale wampir zawsze pozostanie wierny wielkiej Muzyce, nigdy się nie zmieni, bo nawet w pelerynie nie przypomina chorągiewki powiewającej na dachu zgodnie z kierunkiem wiatru. I wampirowi nie jest wszystko jedno czy mieszka w komitecie centralnym, plebanii czy filharmonii. Wampir uśmiecha się sam do siebie i uśmiecha się również do swoich wiernych towarzyszy. Bela Lugosi Is Dead? Nie, Bela Lugosi jest jak najbardziej Undead... Do usłyszenia na innym paśmie UKF, dobranoc.

 

18. Bauhaus - Bela Lugosi Is Dead

19. Komentarz (0:50)

Była to audycja Tomasza Beksińskiego - "Czas na Rock", za dziesięć minut pierwsza.

 


Płyty wykorzystane w ramach audycji

Bauhaus - Press the Eject and Give Me the Tape (1982)

Camel - Stationary Traveller (1984)

Chris De Burgh - Man on the Line (1984)

Closterkeller - Purple (1990)

King Crimson - In the Court of Crimson King (1969)

Marillion - Fugazi (1984)

Peter Hammill - Out Of Water (1990)

The Alan Parsons Project - Eye In The Sky (1982)

The Cure - Disintegration (1989)



Komentarze/recenzje

Tomek wspominał czasy, gdy słuchał w Trójce ?Mini-Maxu" Piotra Kaczkowskiego i przed każdą audycją musiał wychodzić z domu z kombinerkami, aby wyłączyć znajdujący się naprzeciwko jego domu sklepowy neon, który poważnie zakłócał odbiór programu.


Autor: Grzegorz Fik


Tomek ubolewał że program II PR całkowicie zmienia profil muzyczny i że nie będzie już miejsca na jego antenie na muzykę "nie poważną" zaraz po tym odtwarza nagranie Marillion "Jigsaw" (oczywiście z Fugazi).


Autor: Jaśko Marcin