Devil Doll



Opis

Tajemniczy zespół grający równie tajemniczą muzykę. Liderem całego przedsięwzięcia jest Mr. Doctor. Pod koniec lat 80 utworzył w Słowenii grupę grającą muzykę, której nie odważyłbym się w jakikolwiek sposób skatalogować. Jest to twórczość wielowarstwowa, o licznych powiązaniach. W sferze tekstowej występują częste odwołania do twórczości Edgara Allana Poe czy też Emily Bronte. Muzyka - rodem z klasycznego horroru - stanowi doskonałą osnowę dla tej poezji, wspaniale podkreśla jej klimat. Zespół Devil Doll tworzy "sztukę dla sztuki" dlatego ich prawie wcale nie grają koncertów i nie promują swoich płyt. Zasadniczo odbiegają od standardowego wizerunku zespołu rockowego. Płyta "Dies Irae" została uznana przez Tomasza za jedną z najlepszych płyt lat dziewięćdziesiątych.


Albumy

1988 - The Girl Who Was... Death

1990 - Eliogabalus

1992 - Sacrilegium

1993 - Sacrilege of the Fatal Arms

1996 - Dies Irae


Teksty i tłumaczenia

Dies Irae

Eliogabalus

Sacrilegium

The Girl Who Was... Death


Linki

devildoll.rockmetal.art.pl

www.devil.doll.prv.pl

www.devildoll.nl

www.rockmine.com/ProgRock/BoBo/Devdoll.html


Opracował

Tadeusz Mincer


Audycje

1995-02-11 - Dzień Świętego Walentego (TPK)

1995-04-08 - W rajsko-grobowym nastroju (TPK)

1995-04-22 - Z wnętrza trumny (TPK)

1997-01-25 - Premiera Devil Doll (TPK)

1997-05-17 - Noc specyficznie gotycka (TPK)

1997-07-26 - Jedyny prawdziwy wampir (TPK)

1997-08-09 - Wuj Mat z podróży (TPK)

1997-08-30 - Księżycowy Koncert Życzeń (TPK)

1997-09-27 - Audycja z Rybą (TPK)

1999-09-25 - Noc w gotyckich klimatach (TPK)

1999-10-09 - Muzoreportaż z cmentarza (TPK)

1999-11-13 - Noc Horroru (2) (TPK)

1999-11-27 - Przedostatnia audycja Tomasza (TPK)

1999-12-11 - Ostatnia audycja Tomasza (TPK)



Komentarze/recenzje

Dziwna, niepokojąca, niekonwencjonalna, odstająca od kanonów obowiązujących w show-biznesie, nie dbająca ani o promocję, ani poklask, działająca niemal na zasadzie sekty z charyzmatycznym przywódcą Mr Doctorem na czele - słoweńska grupa DEVIL DOLL. W marcu 1987 intrygujące ogłoszenie prasowe: "Człowiek tym mniejszą ma szansę stać się wielkim im bardziej poddaje się władzy rozsądku. Niewielu dostąpi wielkości (a napewno nikt w sztuce) jeśli nie podda się iluzji" zwabiło pierwszych członków Devil Doll. Lipiec-Grudzień 1987 - Mr. Doctor tworzy długą kompozycję noszącą tytuł "The mark of the beast" (Znak bestii"). Nawiązuje współpracę z Tivoli Studios w Lubljanie w celu nagrania utworu: młody inżynier dźwięku Jurij Toni, współpracownik Laibacha, zaszokowany kreacją Mr Doctora ("pełne zanurzenie w labiryncie umysłu") poświęci następne dziesięć lat na pracę z Devil Doll. Natomiast wspomniany utwór istnieje w jednym egzemplarzu, w ręcznie wykonanej przez Mr Doctora okładce. Marzec-Lipiec 1988 - Próby do nowego dzieła "The girl who was... Death", zainspirowanego brytyjskim serialem Patricka McGoohana "The Prisoner". W sierpniu lubljańska sekcja Devil Doll (z pomocą istniejącej sekcji weneckiej) decyduje się na nagranie w Tivoli Studios pierwszego oficjalnego albumu. W Wenecji, dzięki pierwszym fanom, powstaje Hurdy Gurdy Records. Nazwa i logo spółki zostało osobiście wybrane przez Mr Doctora. Stawia jeden warunek - kopie każdego albumu Devil Doll muszą być wydawane w specjalnych aksamitnych pudełkach z ręcznie wykonanymi wkładkami. 22 grudnia w Kud France Preseren Theatre w Lubljanie po raz pierwszy zostaje publicznie wykonany "The girl...". Kasety magnetofonowe z utworem zostają rozdane publiczności. 4 marca 1989 zostaje wydane 500 kopii "The girl...": Devil Doll kolejny raz publicznie wykonuje ten utwór. W czasie przedstawienia 150 kopii zostaje rozdanych publice. Każda kopia posiada inną wkładkę wykonaną przez Mr Doctora, niektóre pisane jego krwią. Pozostałe 350 kopii Mr Doctor zniszczy. Nagranie zostanie wznowione 5 lat później przez Devil Doll Fan Club: jedynie 150 kopii zawiera Intro i Outro, części oryginalnego nagrania (Intro jest tematem z "The Prisoner" w wykonaniu Devil Doll, a Outro narracją w wykonaniu Mr Doctora przy akompaniamencie orkiestry).   Lipiec '89 - debiut na żywo czegoś, co miało być kolejnym albumem Devil Doll, tytuł roboczy "The black holes of the mind" ("Czarne dziury umysłu"), 45 minutowa kompozycja Mr Doctora łącząca ezoteryczne cytaty (esoteric quotations) i wzniosłe przekazy. Listopad '89 - pierwsze wykonanie na żywo 60 minutowej kompozycji Mr Doctora "Eliogabalus" zainspirowanej pracą Antonina Artuada. W grudniu nagrywają w Tivoli Studios z Jurijem Toni nowy album. Hurdy Gurdy brak funduszy i Mr Doctor zostaje zmuszony do zgody na umieszczenie "The black holes of the mind" (tytuł zmieniono na "Mr Doctor") i "Eliogabalusa" na jednym krążku. Przy tworzeniu albumu użyto jedynie sekcji z Wenecji - powiększonej o gitarę Bora Zuljana przy "Mr Doctor". Pierwszej próbnej partii "Eliogabalusa" Mr Doctor nie akceptuje. Trafia ona tylko do wybranych fanów. W maju '90 pierwsze wydanie "Eliogabalusa" ma specjalną "teatralną" okładkę powstało w 50 ponumerowanych kopiach.


Autor: Marek Ochocki


4 marca '92 - pokaz "Sacrilegium" w Kościele Trnowo w Lubjlanie. 8 marca fragmenty ze spektaklu pokazuje Słoweńska Telewizja Publiczna jednak cenzuruje wstęp Mr Doctora. W rewanżu Mr Doctor odmawia udzielania jakichkolwiek wywiadów - na zawsze. W maju Hurdy Gurdy wydaje "Sacrilegium". Devil Doll Fan Club wypuszcza edycję na krążku winylowym w liczbie 900 kopii z okładką zaprojektowaną przez Mr Doctora i Adriana Maraca. W styczniu '93 ścieżka dźwiękowa "The sacrilege of fatal arms" - 900 egzemplarzy jedynie dla Fan Clubu. W maju '93 grupa rozpoczyna próby nowej kompozycji Mr Doctora o tytule roboczym "The Day of Wrath - Dies Irae" (Dzień Gniewu - Dies Irae). W czasie miksowania albumu w studiu wybucha pożar. Mr Doctor wyszedł z tego bez szwanku, Jurij Toni wylądował na kilka dni w szpitalu. Studio zostało kompletnie zniszczone: wszystkie taśmy spłonęły. W grudniu "przeklęty album" "Dies Irae" wydaje się być ukończony, ale Mr. Doctor nakazuje Hurdy Gurdy wydać 20 kopii ocalałych fragmentów z "Dies Irae" - w większości jeszcze nie zmiksowanych i bez wokalu - nagranych kilka dni przed pożarem na kasecie DAT. Wydanie zostało skatalogowane pod numerem HG-9. W styczniu '96 nagrywanie "The Day Of Wrath" zostaje ukończone a w lutym zostaje wydane na CD przez Hurdy Gurdy Records. Devil Doll Fan Club wydaje 350 kopii na krążku winylowym. We wrześniu Mr Doctor i Francesco Carta napisali orkiestrowy zapis muzyczny do niemego filmu Jeana Epsteina z 1928 roku pt. "The Fall of the House of Usher" (Upadek domu Usherów). W czerwcu '97 Mr Doctor przy udziale Slovenian Cinematheque wydaje książkę o Bernardzie Herrmanie którego twórczość była główną inspiracją do powstania "The Day Of Wrath - Dies Irae".


Autor: Marek Ochocki


Styczeń-Maj 1991 - Sytuacja polityczna w Jugosławii gwałtownie się pogarsza. Devil Doll Fan Club przenosi się do Wenecji. W czerwcu, po zdobyciu niepodległości przez Słowenię, Mr Doctor łączy dwie grupy muzyków Devil Doll w jedną. Nowy skład - Sasza Olenjuk (skrzypce), Bora Zuljan (gitara), Davor Klaric (klawisze), Robert Dani (perkusja) i Francesco Carta (fortepian). W grudniu nagrywają w Tivoli Studios "Sacrilegium". Pod koniec roku liczba członków Devil Doll Fan Club przekroczyła 1000 członków w 17 krajach.


Autor: Marek Ochocki