O co chodziło z tym ogórkiem
«1988-06-02»
Wieczór Płytowy

Komentarz

Wieczór płytowy poświęcony zespołowi Dead Can Dance. Czy ktoś wie o co chodziło z tym ogórkiem? Audycji tej słucham tylko raz w roku tj. 1 listopada. Darek Dead Can Dance - Spleen and Ideal (1986) Dead Can Dance - Within the Realm of a Dying Sun (1987)

Audycja dzięki

Vampirek - komentarz - treści komentarzy

Marek Ochocki - pochodzenie

Darek ze Słubic - pochodzenie

Opis

1. Dead Can Dance - De Profundis (Out of the Depths of Sorrow)

2. Dead Can Dance - Ascension

3. Dead Can Dance - Circumradiant Dawn

4. Dead Can Dance - The Cardinal Sin

5. Dead Can Dance - Mesmerism

6. Dead Can Dance - Enigma of the Absolute

7. Dead Can Dance - Advent

8. Dead Can Dance - Avatar

9. Dead Can Dance - Indoctrination (A Design for Living)

10. Komentarz Tomasza

"Nasze piosenki nie zawierają żadnych przesłań, lecz odbija się w nich wszystko co widzimy na co dzień, co wpływa na nasze zmieniające się nastroje - od melancholii do radosnej euforii. Wszystko bowiem ma swój rytm, swoją wewnętrzną muzykę - przejeżdżające samochody, dzieci grające w piłkę, światła na skrzyżowaniu ulic. Trzeba tylko umieć to wychwycić, przełożyć na język instrumentów, na głos. Teksty jakkolwiek dla mnie ważne, są czymś wtórnym, wypływają samoistnie z klimatu muzyki." To znowu Lisa Gerrard. Proszę Państwa, za moment posłuchamy jeszcze przez chwilę tej muzyki. Posłuchamy jednego z utworów, który jakby zasugerował tę drogę, w którym zespół Dead Can... w której zespół Dead Can Dance będzie później podążał - utwór "Musica Eternal" z pierwszej płyty. Dzisiaj rozmawiałem przez telefon z kilkoma osobami w sprawie zespołu Dead Can Dance i pytano mnie czy ta płyta była nie dobra, że jej nie nadajemy. Była proszę Państwa nadawana, pod koniec grudnia, więc dziś przypomnimy sobie te najpiękniejsze jej fragmenty. Oto "Musica Eternal".

11. Dead Can Dance - The Protagonist

12. Dead Can Dance - Musica Eternal

13. Komentarz Tomasza (niekompletny, brakuje końcówki)

Sympatycy zespołu Dead Can Dance są podzieleni jakby na dwa obozy. Jedni wolą Lisę Gerrard, drudzy wolą Brandana Perry. I ta dominacja, walka o dominację obydwu zasadniczych postaci zespołu, przed chwilą wyraziła się zdecydowanie, bo miała zaśpiewać Lisa Gerrard, a nagle zabrzmiał na moment Brendan Perry i fragment utworu, którego będziemy słuchać za chwilę. Ale takie niespodzianki czasem się zdarzają, proszę Państwa. Nic nie szkodzi. Teraz przypomnę program płyty, której słuchaliśmy w całości. Płyty "Spleen and Ideal", która ukazała się pod koniec 1985-ego roku i jest drugą w dorobku grupy Dead Can Dance. Obok Lisy Gerrad i Brendana Perry, którzy skomponowali całą muzykę i grali na prawie wszystkich instrumentach. Na tej płycie wystąpili również: Gus Ferguson i Martin McCarrick na wiolonczelach, James Pinker i Tony Ayres na Timpani, to jest taki instrument perkusyjny, Richard Avison i Simon Hogg na puzonach, Andrew Hutton na saksofonie i Carolyn Costin na skrzypcach. A oto program płyty: "De Profundis (Out Of The Depths Of Sorrow)", czyli "Wołanie z otchłani smutku", "Ascension" - "Wniebowstąpienie", "Circumradiant Dawn" - "Jaśniejący świt", "The Cardinal Sin" - "Grzech główny", "Mesmerism" - "Mesmeryzm" albo "Hipnoza", "Enigma Of The Absolute" - "Zagadka absolutu", "Advent", "Avatar", czyli "Zstąpienie" i "Indoctrination (A Design For Living)" - "Indoktrynacja (Szkic życia)" albo "(Plan życia)". Proszę Państwa,`a propos samej muzyki,`a propos tego co zespół Dead Can Dance robi, można jeszcze kilka rzeczy dodać, można wiele powiedzieć. Jak już wspomniałem wcześniej, zespół ten wywarł wielki wpływ na profil muzyki uprawianej przez (...)

14. Dead Can Dance - Anywhere Out of the World

15. Dead Can Dance - Windfall

16. Dead Can Dance - In the Wake of Adversity

17. Dead Can Dance - Xavier

18. Dead Can Dance - Dawn of the Iconoclast

19. Dead Can Dance - Cantara

20. Dead Can Dance - Summoning of the Muse

21. Dead Can Dance - Persephone (The Gathering of Flowers)

22. Komentarz Tomasza

Proszę Państwa, aby trochę rozładować ten nastrój, bo wydaje mi się, że cokolwiek teraz byśmy teraz nie powiedzieli o tej muzyce, to zabrzmi po prostu śmiesznie. Pozwolę sobie zapytać Państwa tak zupełnie jakby... jakby na inny temat - czy lubią Państwo ogórki? A tak ogólnie - czy lubią Państwo różne warzywa - takie jak: marchewki i ogórki. Bo ja raczej tak i jeżeli to jest naszą cechą wspólną, to postarajmy się aby ta nasza sympatia do ogórków przetrwała jeszcze przez kilka miesięcy, bo może się tak zdarzyć, że pod koniec roku ogórek zaśpiewa. Tak czasem bywa. Jest pewna nadzieja, że ogórek może nawet zaśpiewać głosem Lisy Gerrard, a to już może być wielkie wydarzenie. Dead Can Dance - "Within the Realm of a Dying Sun", płyta z ubiegłego roku. Przypominam wszystkie tytuły: "Anywhere Out Of The World" - "Gdziekolwiek poza światem", "Windfall" - "Owoc strac...strącony przez wiatr", "In The Wake Of Adversity" - "Śladami nieszczęść", "Xavier", czyli "Ksawery", "Dawn Of The Iconoclast" - "Świt Ikonoklasty", "Cantara", "Summoning Of The Muse" - "Przywoływanie Muzy" i "Persephone (The Gathering Of Flowers)", czyli "Persefona (zbieranie kwiatów)". Również obok Brendana Perry i Lisy Gerrard wystąpili zaproszeni goście, a mianowicie: Alison Harling i Emlyn Singleton na skrzypcach, Piero Gasparini, Tony Gamage i Gus Ferguson na wiolonczelach, Mark Gerrard na trąbce, Richard Avison i John Singleton na puzonach, Andrew Claxton na basowym puzonie oraz na tubie, Ruth Watson na oboju i Peter Ulrich na Timpani, a także na wojskowym werblu, takim wojskowym bębnie w zasadzie. Proszę Państwa i to byłoby już wszystko na dzisiaj. Przypominam, że następny Wieczór Płytowy w najbliższą niedzielę o tradycyjnej porze, gościem będzie Piotr Kosiński i będzie on dedykowany raczej sympatykom zespołu Genesis. Dziś za uwagę dziękują: Roman Chomicz i Tomasz Beksiński, a także zespół Dead Can Dance. Do usłyszenia.

23. Dead Can Dance - In Power We Entrust the Love Advocated

24. Komentarz spikerki

Słuchają Państwo Programu Drugiego Polskiego Radia z Warszawy. Jest dwadzieścia minut po godzinie dwudziestej trzeciej. "Szanujmy wspomnienia" - audycja Marka Gaszyńskiego.