Klasyka gatunku ze świetną fabułą i zaskakującym zakończeniem. Temat wzięty ponownie na warsztat przez Johna Carpentera jest równie ciekawą pozycją, jednak oryginał zdecydowanie wygrywa klimatem kina czarno-białego. Film, którego Tomasz nie mógł nie znać i nie opracować do niego listy dialogowej. Został pokazany już niestety po Jego śmierci w nocnym kinie w cyklu “Nie taki horror straszny” - 12 sierpnia 2000 o 1:45. Wiele ciekawych pozycji w Jego przekładzie prezentowanych było krótko po Jego odejściu i bardzo często były to jednorazowe emisje.