David Gilmour - "David Gilmour"
«1986-10-15»
Klub Płytowy (Stereo)
Komentarz
David Gilmour - David Gilmour (1978)
Audycja dzięki
AkoBe - data - na podstawie Gembon
Vampirek - komentarz - treści komentarzy
Jaśko Marcin - opis
Stefan - pochodzenie
Opis
1. Komentarz Tomasza (brak)
2. David Gilmour - Mihalis
3. David Gilmour - There's No Way Out Of Here
4. David Gilmour - Cry From The Street
5. Komentarz Tomasza (brak)
6. David Gilmour - So Far Away
7. David Gilmour - Short And Sweet
8. David Gilmour - Raise My Rent
9. David Gilmour - No Way
10. David Gilmour - Deafinitely
11. David Gilmour - I Can't Breathe Anymore
12. Komentarz Tomasza (niekompletny, brak początku)
Dokończenie tłumaczeń tekstów utworów z płyty "The Wall"
(...) Następny utwór to "Comfortably Numb" - "Wygodnie obojętny".
Cześć?
Czy jest tam kto?
Skiń głową, jeśli mnie słyszysz
Czy jest ktoś w domu?
No co jest
Słyszałem, że źle się czujesz
Lecz ja umiem uśmierzyć Twój ból
I postawić ciebie na nogi
Uspokój się
Potrzebuję tylko informacji
Powiedz mi, gdzie cię boli?
Nie usuwasz żadnego bólu
Jesteś jak statek, który dymi daleko na horyzoncie
Docierasz do mnie tylko poprzez fale
Poruszasz ustami, lecz ja nie słyszę co mówisz
Gdy byłem dzieckiem, miałem gorączkę
Moje dłonie były jak wielkie balony
Teraz mam to uczucie znowu
I nie umiem Ci wyjaśnić, bo i tak nie zrozumiesz
Ja wcale taki nie jestem
Stałem się wygodnie obojętnym
Okej
Tylko małe ukłucie
I nie będziesz już krzyczał
Ale może ci być nie dobrze
Czy możesz wstać?
To musi działać
Świetnie
To cię utrzyma na nogach podczas koncertu
Chodź, już czas
Ten utwór to jest forma jakby dialogu między dwiema osobami. I znowu odpowiedź:
Nie usuwasz żadnego bólu
Jesteś jak statek, który dymi daleko na horyzoncie
Gdy byłem dzieckiem
Ujrzałem kątem oka mgnienie czegoś
Odwróciłem się by spojrzeć
Ale to już zniknęło
Aby nigdy nie wrócić
Dziecko dorosło
Sen się skończył
A ja stałem się wygodnie obojętnym
"The Show Must Go On" - "Przedstawienie musi trwać" - Tego utworu też nie ma na filmie.
Mamo, tato
Czy przedstawienie musi trwać?
Tato, zabierz mnie do domu
Mamo, pozwól mi odejść
Coś jest nie tak
Nie chciałem im pozwolić
Aby zabrali moją duszę
Czy jestem za stary, czy jest już za późno?
Gdzie podziało się uczucie?
Czy zapamiętam słowa piosenek?
Przedstawienie musi trwać
"In The Flesh" - "We własnej osobie"
A zatem myślałem sobie, że wybierzesz się na koncert
Aby przeżyć ten ciepły dreszczyk
W blasku świateł
Mam dla Was nie najlepsze wieści
Pink nie czuje się dobrze, został w hotelu
Przysłali tutaj nas
Abyśmy dowiedzieli się jacy są nasi wielbiciele
Czy są pederaści na sali?
Postawić ich pod mur!
Tam jest jeden, nie wygląda najlepiej
Postawić go pod mur!
A ten mi wygląda na Żyda!
Tamten znów Kolorowy!
Kto wpuścił tu tę hołotę?
Tamten pali trawkę,
Ten znów ma pryszcze
Gdybym ja decydował
Zastrzeliłbym Was wszystkich!
Tu Państwo pamiętają jest to treść tego utworu, w którym objawia się jakby ten faszysta w głównym bohaterze, który wykluł się z tego kokonu, z tego robaka.
Następnie "Run Like Hell" - "Uciekaj ile masz sił"
Lepiej przykryj twarz
Swoją ulubioną maską
Zaciśnięte usta
Zasłonięte oczy
Próżny uśmiech
Zgłodniałe serce
Przychodzi rachunek za twoją przeszłość
Szarpiąc ci nerwy
Gdy wybuchają granaty
A młoty łomocą w twoje drzwi
Uciekaj
Uciekaj dniem i nocą
Dobrze ukryj swoje uczucia
A jeśli spotykasz się z dziewczyną
Dziś wieczorem
Zaparkuj samochód
Tam gdzie nikt cię nie zobaczy
Bo jeśli złapią cię z nią na tylnym siedzeniu
Wówczas odeślą cię matce
W tekturowym pudełku
Uciekaj
"Waiting for the Worms" - "Czekając na robaki"
Teraz do mnie nie dotrzecie
Nawet przy największych wysiłkach
Żegnaj okrutny świecie
Skończyło się
Siedzę w bunkrze przy moim murze
I czekam na robaki
Czekam by ściąć martwe drzewo
Oczyścić miasto
Włożyć czarną koszulę
Wyeliminować słabych
Wytłuc im okna
Wyważyć kopniakami drzwi
Czekam na ostateczne rozwiązanie
Czekam na pederastów
Kolorowych i Żydów
Czekan by iść w ślad robaków
Czy chcesz zobaczyć jak Brytania
Znowu rządzi, przyjacielu?
Musisz tylko iść w ślad robaków
"Stop"
Stop
Chcę wrócić do domu
Zrzucić ten mundur
I opuścić przedstawienie
I czekam w tej celi
Gdyż muszę się dowiedzieć
Czy byłem winien przez cały czas?
"The Trial", czyli "Rozprawa"
Na filmie jest to niesamowicie pokazane po prostu, jest to sekwencja rysunkowa, w której bohater jest jakby sądzony przez wszystkich.
Witaj Robaku
Najwyższy sędzio
Oto stoi przed tobą więzień
Schwytany na gorącym uczynku
Gdy przejawiał uczucia niemalże ludzkie
A tak nie wolno
Wezwijcie nauczyciela!
I mówi nauczyciel:
Zawsze mówiłem, że nic dobrego
Z niego nie wyrośnie
Gdybym mógł postawić na swoim
Ukształtowałbym go
Lecz miałem związane ręce
Artyści
I ci którym krwawią serca
Pozwolili mu popełnić zbrodnię
Pozwólcie mi dziś mu dołożyć
Jestem szalony
Zabawki na stryszku
Szalony
Chyba zabrali mi moje kulki do gry
Żona:
Ty mały gówniarzu, siedzisz w tym po uszy
Mam nadzieję, że wyrzucą na zawsze klucz
Powinieneś był ze mną częściej rozmawiać
Ale nie, Ty wolałeś
Puść swoją drogą
Powiedz, rozbiłeś ostatnią czyjąś rodzinę?
Robaku, najwyższy sędzio
Proszę tylko o pięć minut
Chcę z nim pomówić na osobności
Kochanie,
Idź do Mamy dziecino
Niech cię mama weźmie w ramiona
Nigdy nie chciałam
Abyś miał kłopoty
Czemu mnie zostawiłeś?
Robaku, proszę mi pozwolić zabrać go do domu - to mówiła matka
Jestem szalony
W oknach są kraty
W tym murze musiałby być drzwi
Przez które wszedłem
I na koniec sędzia:
Dowody są wystarczające
Niech przysięgli ocenią sami
Jak długą byłem sędzią
Nigdy nie spotkałem
Kogoś bardziej wymagającego
Pełnego wymiaru kary
Sposób w jaki zadałeś ból
Swej żonie i matce
Bierze mnie na wymioty
Lecz przyjacielu
Pokazałeś nam czego najbardziej się boisz
Więc skazuję Cię na odsłonięcie
Przed podobnymi tobie
Zburzyć mur!
I część ostatnia - "Outside the Wall" - "Po drugiej stronie muru"
Samotnie i parami
Ci którzy naprawdę ciebie kochają
Spacerują po drugiej stronie muru
Niektórzy trzymają się za ręce
Inni zbierają się w grupy
Są tam ci, którym krwawią serca i artyści
A, gdy już dadzą Ci wszystko
Niektórzy potykają się i padają
Bo to naprawdę nie jest łatwe
Bić sercem w czyiś mur
I to są chyba najważniejsze słowa z tej płyty. Proszę Państwa to były teksty "The Wall". Serdecznie dziękuję Pani Inspektor za dodatkowe dwie minuty. Za uwagę dziękują Marek Dalba i Tomasz Beksiński, jutro Roger Waters, do usłyszenia.
Płyty wykorzystane w ramach audycji
David Gilmour - David Gilmour (1978)