Supertramp
«1995-01-20»
Co Nam Zostało z Tych Płyt

Komentarz

Supertramp

Audycja dzięki

Maciej Skulski - data

Maciej Skulski - komentarz

Vampirek - komentarz - treści komentarzy

Maciej Skulski - opis

AkoBe - opis - uzupełnienie

AkoBe - pochodzenie

Opis

1. Supertramp - The Logical Song

2. Komentarz Tomasza

Dziś w koncercie z cyklu "Co Nam Zostało z Tych Płyt" zespół Supertramp. Zespół, który zaczynał w latach siedemdziesiątych i wtedy chyba stworzył najlepsze płyty, zrealizował najlepsze utwory i w drugiej połowie siedemdziesiątych lat odniósł największe sukcesy. Na początku osiemdziesiątych trochę się niestety rozsypał, bo jeden z filarów zespołu - Roger Houdson, po prostu odszedł, a jego partner Rick Davis nie potrafił sobie specjalnie poradzić z komponowaniem materiału dla grupy. Mimo to, że zespół nagrywał płyty również w latach osiemdziesiątych, to już nie były to płyty tak oryginalne, tak ciekawe i tak dobre. Dzisiaj więc, przypomnimy sobie te nagrania zespołu Supertramp, z tych pierwszych kilku płyt, które są po prostu najciekawsze i do których czujemy największy sentyment. Przywitałem Państwa przebojem "Logical Song", a teraz dwa utwory z albumu "Crime of the Century". To była trzecia płyta w dorobku Supertramp, ale pierwsza, na której zespół po raz pierwszy zaproponował ten swój własny, oryginalny styl, który później dominował na następnych albumach. I również była to pierwsza zauważona płyta zespołu, pierwsze dwie jak gdyby przepadły z kretesem, chociaż do całkiem pierwszej, zatytułowanej "Supertramp", również dzisiaj powrócimy, bo wydaje mi się jest to płyta niesłusznie zapomniana. Z albumu "Crime of the Century", dwa chyba najbardziej lubiane i znane utwory - "School" - "Szkoła" i "Hide in Your Shell" - "Schowaj się w swojej skorupie".

3. Supertramp - School

4. Supertramp - Hide in Your Shell

5. Komentarz Tomasza

Zespół Supertramp i jeden z najbardziej chyba ulubionych utworów - "Hide in Your Shell". Fani tego zespołu zawsze powołują się przede wszystkim na tę kompozycję i zresztą Ci z Państwa, którzy interesują się rockiem progresywnym, przypuszczalnie rozpoznali cytat z tego utworu na ostatnim albumie grupy Pendragon. A teraz obiecany skok wstecz, aż do pierwszej, zupełnie nieznanej, zapomnianej i wydaje mi się niesłusznie nieuznanej płyty zespołu Supertramp, nagranej w '70 roku, jeszcze w trochę innym składzie, ale no dwaj główni Panowie Roger Houdson i Richard Davis już wtedy w zespole byli. Będzie to utwór "Words Unspoken", czyli "Słowa niewypowiedziane", bardzo piękny i bardzo nastrojowy, tak się ślicznie rozwijający, a później, później już dwa bardziej znane utwory z tych płyt z lat siedemdziesiątych - utwór "Lady" z albumu "Crisis? What Crisis?" z '75 roku i "Babaji" z wydanego rok później - "Even in the Quietest Moments...". Supertramp.

6. Supertramp - Words Unspoken

7. Supertramp - Lady

8. Supertramp - Babaji

9. Komentarz Tomasza

Zespół Supertramp dzisiaj w koncercie wspomnień. Proszę Państwa, teraz będzie utwór "Just a Normal Day" - "Po prostu zwyczajny dzień" i w tym utworze usłyszymy również drugiego członka zespołu, tego głównego - Ricka Davisa śpiewającego, bowiem powiedziałem już Państwu - Roger Houdson i Rick Davis komponowali wspólnie materiał dla zespołu, a wokalnie się wymieniali w różnych utworach. I ja przynajmniej dosyć perwersyjnie i świadomie puszczałem Państwu dzisiaj wyłącznie utwory z wokalem Rogera Houdsona, bo jakoś wyjątkowo go lubię i wolę, i po jego odejściu grupa Supertramp przestała mieć dla mnie jakiekolwiek znaczenie. Ale Rick Davis też był niezły w niektórych kompozycjach, w tym właśnie utworze usłyszymy ich obu, ale Rick Davis będzie głównym wokalistą, później natomiast przebój "Breakfast In America".

10. Supertramp - Just a Normal Day

11. Supertramp - Breakfast in America

12. Komentarz Tomasza

Zespół Supertramp występował i nagrywał w swoich najlepszych czasach w następującym składzie - Rick Davis - śpiew, instrumenty klawiszowe, Roger Houdson - śpiew, instrumenty klawiszowe, także gitary, John Anthony Helliwell - instrumenty dęte, saksofony, Dougie Thomson - gitara basowa i Bob Siebenberg - instrumenty perkusyjne. Wspomagał ich również Russel Pope, który był jak gdyby takim autorem koncertowych brzmień i inżynierem dźwięku po prostu podczas występów, a także wspomagał zespół instrumentalnie, w zależności od tego co było potrzebne. Te najwspanialsze płyty to "Crime of the Century" z '74 roku, "Crisis? What Crisis?", czyli "Co za kryzys?" z '75, z przezabawną okładką, na której siedzi sobie taki dżentelmen pod słonecznym parasolem, pociąga drinka przez słomkę i w tle mamy jakąś fabrykę i napis "Kryzys? Gdzie kryzys? ", nie ma żadnego kryzysu. Później płyta "Even In The Quietest Moments..." i album "Breakfast In America", to są te najciekawsze. Jeszcze w '82 roku pojawiła się całkiem niezła, ale już nie tak udana jak poprzednie, płyta, która była ostatnią jak gdyby z Rogerem Houdsonem - "...Famous Last Words..." - "Słynne ostatnie słowa". Jak mówiłem zespół nagrywał jeszcze później, ale te następne płyty bez Houdsona, to już nie to. Jak zwykle kiedy wspominamy sobie nagrania jakiegoś zespołu, zawsze mówię Państwu, że każda grupa ma w swoim dorobku przynajmniej jeden taki wielki, rozbudowany utwór, który uważany jest za jej najwybitniejsze osiągnięcie. W repertuarze zespołu Supertramp, jest też taka kompozycja oczywiście, wiadomo chodzi o "Uwerturę głupca" z płyty "Even In The Quietest Moments...". Ponieważ akurat zostało nam do końca jedenaście minut, a tyle właśnie trwa ten utwór, to na ten czas zostawiam Państwa z zespołem Supertramp.

13. Supertramp - Fool's Overture

14. Komentarz Tomasza

To był zespół Supertramp, którego słuchaliśmy w dzisiejszym koncercie wspomnień. Minęła piętnasta.

15. Sygnał serwisu Trójki

16. Komentarz Tomasza

Jacek Cholewiński - serwis Trójki.