Bauhaus - "Press The Eject And Give Me The Tape" (1982) (pierwsza płyta)
«1990-02-12»
Romantycy Muzyki Rockowej
Komentarz
płytę nadano z kompaktu
Audycja dzięki
Wojtek Rojewski - data
Wojtek Rojewski - komentarz
Vampirek - komentarz - treści komentarzy
Wojtek Rojewski - opis
AkoBe - opis - szczegółowy opis
Marek Ochocki - pochodzenie
Robert Wahl - pochodzenie
Opis
1. Bauhaus - In the Flat Field
2. Bauhaus - Rosegarden Funeral Of Sores
4. Bauhaus - The Man With The X-Ray Eyes
5. Bauhaus - Bela Lugosi's Dead
6. Bauhaus - The Spy In The Cab
7. Bauhaus - Kick In The Eye
8. Bauhaus - In Fear Of Fear
9. Bauhaus - Hollow Hills
10. Bauhaus - Stigmata Martyr
11. Komentarze Tomasza (dwa niekompletne fragmenty)
Zespół Bauhaus i muzyka z płyty "Press The Eject And Give Me The Tape", czyli "Wciśnij guzik w swoim magnetofonie, wyciągnij kasetę i oddaj". Słuchaliśmy dziesięciu utworów: "In The Flat Field", czyli "Na równym, na płaskim polu"; "Rosegarden Funeral Of Sores" - "Grzebanie smutków w różanym ogrodzie"; "Dancing" - "Taniec", "Tańcząc"; "The Man With The X-Ray Eyes" - "Człowiek o rentgenowskich oczach"; "Bela Lugosi's Dead" - "Bela Lugosi nie żyje"; "The Spy In The Cab" - "Szpieg w taksówce" albo, jak się dowiedziałem, jest to podobno również określenie na część tablicy rozdzielczej w samochodzie, z tym że wydaje mi się tutaj, jeśli to prawda, jest to... ten tytuł można dwojako rozumieć właśnie; "Kick In The Eye" - "Kopnięcie w oko"; "In Fear Of Fear" - "W strachu przed strachem"; "Hollow Hills" - "Wydrążone wzgórza" i "Stigmata Martyr", czyli "Męczennik stygmatów". Jak zdążyli Państwo zauważyć, nagrania przede wszystkim z drugiej płyty, a także częściowo z pierwszej. Nagrania zarejestrowane na jednym... na kilku różnych koncertach, które zespół Bauhaus w różnych klubach wtedy dawał, na początku lat 80. W przyszłym tygodniu czekać nas będzie jeszcze dokładnie siedem utworów. Oryginalna płyta "Press The Eject And Give Me The Tape" kończy się na kompozycji jedenastej - "Dark Entries", no a za tydzień jeszcze "Terror Couple Kill Colonel", "Double Dare", raz jeszcze "In The Flat Field" w innej wersji, Hair of the Dog", "Of Lillies And Remains" oraz "Waiting For The Man". Nagrania te oryginalnie pojawiały się również, w koncertowych wersjach oczywiście, na różnych singlach, na drugich stronach różnych singli, te wszystkie informacje szczegółowo za tydzień. Wydaje mi się, że wypowiedź Salvadora Dali, którą tutaj widzę zacytowaną, leży przede mną: "gdy ja maluję szumi ocean, kiedy inni malują pluska tylko woda do golenia", można by zastosować tak samo do muzyki grupy Bauhaus, jak i do westernów niejakiego Sergio Leone - geniusz nie umiera. Ciekaw jestem czy sympatycy Fields Of The Nephilim oglądali w sobotę właśnie taki właśnie western - "Once Upon A Time In The West". Ta grupa, Fields Of The Nephilim, właśnie wzięła z tego filmu swój image - długie płaszcze, kapelusze, rewolwery i tak dalej, także wybrała motyw "Człowiek z harmonijką" na początek swojego pierwszego albumu. Jak się niedawno dowiedziałem z telewizji, przy okazji oglądania filmu "Powiększenie", arcydzieła zdarzają się nawet rzadziej niż wojny. Jest w tym może pewna przesada, ale ten film, przynajmniej ja, zaliczyłbym do arcydzieł, które można w nieskończoność oglądać. Głównie dlatego, że zdjęcia są tam fenomenalne, muzyka wręcz genialnie zgrana z obrazem. Gdyby tą wypowiedź Salvadora Dali: "gdy ja maluję szumi ocean, kiedy inni malują pluska tylko woda do golenia", dało się jakoś na język filmowy przełożyć, gdy ja kręcę filmy i tak dalej, mógłby to powiedzieć Sergio Leone. Tylko cztery takie arcydzieła zrealizował... są zrealizowane, on zrealizował trzy z nich - "Once Upon A Time In The West", dwa inne westerny - "Za Kilka Dolarów Więcej" i "Dobry, Zły i Brzydki", no a czwartym jest western Clinta Eastwooda (...)
(...) Jeszcze taki jeden, jeden mały dodatek jakby do naszych rozważań sprzed kilkunastu minut, związanych z tym listem, który Państwu odczytałem. To może sam fakt, że wydawcy, czyli firma Beggars Banquet, postanowiła na płytach kompaktowych grupy Bauhaus zebrać wszystkie, dosłownie wszystkie nagrania tego zespołu, nawet te najbardziej unikatowe, to już sam ten fakt powinien świadczyć o tym, że chyba jest taka w tej chwili właśnie tendencja (...)
Płyty wykorzystane w ramach audycji
Bauhaus - Press the Eject and Give Me the Tape (1982)