Tak wiele mu zawdzięczam .Dzięki za tych kilkanaście lat ,za tyle wspaniałej muzyki,.....za Ciebie, zawsze będziesz w naszych sercach

Bogucha

Dzięki Tomkowi mogę powrócić do tamtych lat,lat osiemdziesiątych,do tych jego audycji gdzie pierwszy raz usłyszałem Pet Shop Boys,a także Marillion. Tomek "żyje" i ma dzisiaj 50 lat...

adam

Tym wpisem chciałbym również i ja oddać Tomaszowi hołd. Nie da się opisać czego mnie nauczył. On wciąż JEST.
Ave wszystkim, którzy Go pamiętają!
A mój synek (Tomaszek) 23. listopada skończył 3 latka!!!

Piotr

Dzięki Tomkowi mogę powrócić do tamtych lat,lat osiemdziesiątych,do tych jego audycji gdzie pierwszy raz usłyszałem Pet Shop Boys,a także Marillion. Tomek "żyje" i ma dzisiaj 50 lat...

adam

Tym wpisem chciałbym również i ja oddać Tomaszowi hołd. Nie da się opisać czego mnie nauczył. On wciąż JEST.
Ave wszystkim, którzy Go pamiętają!
A mój synek (Tomaszek) 23. listopada skończył 3 latka!!!

Piotr

Dziękuję za otworzenie mi drzwi do domu muzyki. Wychowywałem się na Pana audycjach i zawsze słuchałem głosu jedynego w swoim rodzaju. Czas tak spędzony to,
nie zapomniana uczta.

Baalluu

30.
Jak daleko sięgnę wzrokiem, zbliżają się do mnie cienie. Pragnę powiedzieć tym wszystkim, których pozostawiłem za sobą, że zawsze o Was myślałem, wciąż myślę i wspomnienia zabiorę ze sobą. A gdy będę już całkiem stary i może mądrzejszy, zapomnę o gorzkich słowach i poczuję powiew jesiennych wiatrów. A jeśli kiedyś we mgle czasu, ktoś zapyta, czy Cię znałem, uśmiechnę się i powiem, że byłaś moją przyjaciółką, a ostatnia kurtyna spadnie przed moimi oczami.


32.
I tym optymistycznym akcentem, kończymy księżycowe rozważania nad sensem obchodzenia urodzin. Proszę mi wybaczyć ten pesymizm, ale naprawdę, naprawdę - niełatwo jest być Nosferatu.
Dziękuję Państwu za uwagę, do usłyszenia za tydzień o dwudziestej trzeciej

zero

Clan of Xymox-Back Door- fragment z audycji TB:..w ciemnościach,tyle zmarnowanych lat,ociągam się, nie mogę się przedostać..Ukryty gdzieś między dalekim i bliskim..ociągam się w swoich wspomnieniach..wydostałem się na zewnątrz, tylnymi drzwiami, widząc twój cień, nie umiem dalej żyć..jutro powrócę tu znowu..jutro będę tu znów..
PS. i te przejmujące kroki...


Jackrad

jackrad

26.
Słodki zapach wielkiego smutku unosi się nad ziemią, pióropusze dymu wznoszą się ku ołowianemu niebu. Mężczyna leży i śni o zielonych polach i rzekach, lecz budzi się rankiem nie mając po co się budzić. Prześladują go wspomnienia raju utraconego, w młodości lub we śnie - tego nie jest pewien. Lecz na zawsze przykuty jest do świata, który go opuścił. Jeden świat, jedna dusza, czasie - przemjaj, rzeko - płyń. Tak więc opowiada rzece o straconej miłości, o oddaniu, a cicha odpowiedź, kusząco wirując, płynie mroczna i ponura do zbrukanego morza.
Wiatr... bez końca wieje przez tę noc, oślepiając mnie pyłem, zaś cisza mówi głośniej od słów, o obietnicach złamanych


28.
Raz posępna północ była, gdym znużony i bezsiły


Nad dziwnością obyczajów, dumał, tych sprzed lat tysięcy.
Wiemy dobrze, co było dalej, kołatanie do drzwi, potem do okna, do środka wlatuje czarny ptak i siada nad drzwiami. Jego cel, to raz na zawsze dopilnować, żeby zgorzkniały Nosferatu, nie spróbował wyjść z cienia i zrzucić kamienny pancerzyk.


Z tego cienia na podłodze, duszy mej już żadne ręce, nie podniosą.
Nigdy więcej.

zero

...i w takich dniach brak Go najbardziej...


PS. pewnie cieszyłby się móc nadawać w swoich audycjach np takie utwory jak UNDERNEATH THE STARS - THE CURE:

http://profile.myspace.com/index.cfm?fuseaction=user.viewProfile&friendID=4118245

krushon

24.
Czwarta po południu, nie czuję się najlepiej. Sam sobie zadałem pytanie - gdzie podział się Twój czar, chłopcze. Podobno wszystko wiedziałeś, podobno jesteś niczym niekoronowany książę... spójrz w lustro, z Twego ciała niewiele zostało, a zwierciadło woła zgorzkniałym głosem - "Hej, książę! Powinieneś się ogolić", jeśli tylko uda Ci się opanować drżenie rąk, może zdołasz rozpakować żyletkę. Taaak, do tego już doszło. W kranie nie ma ciepłej wody, a zimna ledwo cieknie - no cóż, czego sie spodziewałeś od rudery, w której przyszło Ci mieszkać. Ale to nie napięcie prądu spadło, to po prostu w Twoich oczach ciemnieje wszystko co widzisz. Przykrywasz twarz kremem do golenia, wyglądasz jak święty Mikołaj, masz prezent dla każdego, kto zwróci na Ciebie uwagę. Podobno byłeś szybkobiegaczem, ale... wypadłeś z wyścigu. W lustrze widać pogrzeb, który zmierza do Twojej twarzy. Kiedyś była dziewczyna - raz była kobietą, raz dzieckiem, tuliłeś Ją w cieniu jagodowych krzewów. Z nią zdobywałeś szczyty i opiewałeś widoki, a miłość zdawała Ci się towarzyszyć. Taak, to bolesne wspomnienie. Zaciskasz pięść, aż żyły jak autostrady wyskakują na Twoim nadgarstku. Możesz jeszcze poszukać roboty, możesz pogadać poszukać kumpli, w każdej gazecie są ogłoszenia w towarzyskiej rubryce, ale Ciebie nie stać już na gazety. Została Ci tylko jedna, kilka tysięcy marzeń wypisanych na nadgarstku. I tak święty Mikołaj zbliża się z brzytwą w ręce, wkłada ciemne okulary i pokazuje gdzie masz ciąć... i kamery filmują Twojego dublera. To tylko próba.

zero

bardzo sie ciesze za ta strona istnieje-takich ludzi jak "duke" nie zapomina sie!...

maria

22.
Gdy się urodziłem, byłem pełen altruistycznych marzeń. Wierzyłem w książęta i księżniczki, królów i królowe. Teraz widzę, że są tylko zgorzkniałymi ludźmi, czemu więc nie miałbym być taki sam. Najwyraźniej zapomniałem o wszystkim, czego z takim mozołem, starałem się nauczyć.Na tym świecie nie ma miłości ani zaufania. Przyjaciele są jak noże, które mają zostać wbite w Twe plecy z zawiści lub zemsty. Z obojętności czy nawet braku innych, lepszych rzeczy do roboty. Na świecie została tylko chuć i nienawiść, a ja to chromolę. Zostałem zdradzony, odpłacono mi pogardą, zdegradowaną przez współczucie, uprzejmością na pokaz i fałszywą miłością. Nie pragnę już niczego, czasem tylko zaspokajam namiętność, nie wierzę już w nic, na tym świecie...

zero

14.
Mężczyzna pojawia się w blasku księżyca, słysząc krzyk, wołanie o pomoc. Czując się wojownikiem bierze miecz i z paszczy potwora ratuje piękną dziewczynę - choć wiadomo, że to demon w ludzkiej postaci. Prowadzi go ona przez las do chatki na polanie - "Choć ze mną, potrzebuję Cię, mieszkam sama i boję się ciemności, poczęstuję cię winem, dam coś do zjedzenia i może jeszcze coś extra - jeśli zechcesz. Choć mężczyznę ostrzegano przed chatką w głębi lasu, choć wiedział co go czeka, wszedł za dziewczyną do środka i nie umknął nigdy, któż bowiem ucieknie, przed tym, czego pragnie...


17.
I jeszcze raz do końca i jeszcze raz na niby i jeszcze jeden ideał siegnął bruku...
Minęła godzina druga.

zero

12.
Tylko miłość potrafi spaść jak deszcz, jak fale morza całujące plaże, tylko miłość potrafi spaść jak łzy z nieba. Miłości, panuj nade mną.
Noc jest gorąca, ciemna jak atrament, a ja pragnę tylko napić się chłodnego deszczu.

zero

10.
Każdego dnia bezchmurnie spadasz na moje budzące się oczy, zapraszając mnie, żebym wstał. I przez okno wlewa się strumień słonecznych promieni, a wraz z nimi milion jasnych ambasadorów poranka. I nikt nie śpiewa mi kołysanek, nikt nie sprawia, że zamykam oczy, tak więc szeroko otwieram okna i wołam Ciebie poprzez niebo...
Naiwne marzenia czternastolatka o miłości.
Na śnieżnobiałym latawcu, napiszę złotymi zgłoskami słowa "kocham cię" i puszczę go wysoko w powietrze, by wszyscy widzieli.

zero

Tego utworu należy słuchać z zamkniętymi oczami, wydaje mi się, że wytwarza on wtedy taki nastrój, w którym możemy uwolnić podświadomość. I gdy dochodzi do kulminacji, zanim jeszcze powróci partia wokalna pod koniec, będziemy mieć wrażenie, że jesteśmy bardzo blisko, z czymś... z czymś pięknym i z czymś zarazem bardzo smutnym. I że to coś będzie jak gdyby, tuż przy nas, wystarczy wyciągnąć rękę, będzie nam się wydawało, że znamy odpowiedzi na wszystkie pytania, a potem okaże się, że nie pamiętamy i nie wiemy zupełnie nic...

zero

08.
"Echa" i zespół Pink Floyd...
Nad głową - albatros, wisi nieruchomo w powietrzu
a poniżej szalejące fale przelewają się przez labirynty koralowych grot
Echo dalekiego czasu płynie przez piasek, a wszystko jest zielone i takie podmorskie
nikt nie wskazał nam tej ziemi, nikt nie wyjaśnił, nikt nie wie co, gdzie, dlaczego i jak
coś jednak budzi się coś próbuje pełznąć, w kierunku światła.
Nieznajomi mijają się na ulicy, czasem przypadkowo spotykają się ich spojrzenia.
Ja jestem tobą, a to co widzę to ja. Pozwól, że wezmę cię za rękę i poprowadzę przez tą ziemię, spróbuję zrozumieć.

zero

Szukam kontaktu z Lucy, której listy Tomasz Beksiński czytał na antenie bardzo często.
Pozdrawiam,
Maciej Merciful Bob Skulski

Merciful Bob

Cieszę się, że dane mi było "poznać" Tomka. Cieszę się, że jest jeszcze tyle osób, które pamiętają...

ala