East of Eden

Opis

Zespół East of Eden został założony w roku 1968 przez wszechstronnie utalentowanego multiinstrumentalistę Dave'a Arbusa, a w pierwszym jego składzie, oprócz lidera, znaleźli się saksofonista Ron Caines, gitarzysta Geoff Nicholson, perkusista Dave Dufont i basista Steve York. I już w tym samym 1968 roku grupa nagrała dla Atlanticu debiutancką małą płytkę "King of Siam"/"Ballad of Harvey Kaye". Po zmianie wydawcy na Deram w roku 1969 formacja zarejestrowała album "Mercator projected", który zdobył sporą popularność i zyskał przychylne recenzje krytyków. Wkrótce East of Eden, już z nową sekcją rytmiczną: Andym Sneddonem zamiast Steve'a Yorka (który został basistą Manfred Mann Chapter Three) i Geoffem Brittonem za bębnami, nagrał drugi longplay zatytułowany "Snafu". Ukazał się on na rynku w roku 1970. Na singlu zaś muzycy wydali chwytliwy instrumentalny utwór "Jig-A-Jig", który w kwietniu 1971 roku osiągnął 7 miejsce na brytyjskich listach przebojów i był na nich notowany przez 12 tygodni. Wkrótce potem koledzy opuścili Dave'a Arbusa, który zwerbował do nowego East of Eden basistę i wokalistę Davida Jacka, gitarzystę Jima Roche'a i perkusistę Jeffa Allena (poprzednio w Beatstalkers). Zespół przeniósł się do wytwórni Harvest i nagrał dlań w 1971 roku płytę "East of Eden". Niestety, starzy wielbiciele zostali najwyraźniej zniechęceni nowym, bardziej komercyjnym obliczem formacji i album przeszedł bez echa. Doprowadziło to do waśni w łonie grupy i licznych przetasowań personalnych. W efekcie jeszcze w tym samym 1971 roku trzej muzycy, w tym i Arbus, ostatni członek oryginalnego składu, opuścili East of Eden. W zreformowanym zespole obok Jeffa Allena znaleźli się: skrzypek Joe O'Donnell, Garth Watt-Roy, były gitarzysta Fuzzy Duck i The Greatest Show On Earth oraz basista Martin Fisher. Nagrali oni płyty "New leaf" (1971), "Another Eden" (1975), "Here we go again" (1976), "It's the climate" (1976) i "Silver Park" (1978). Ostateczny rozpad formacji miał miejsce w 1978 roku. Warto jeszcze dodać, iż Dave Arbus po odejściu z grupy został muzykiem sesyjnym i zagrał między innymi na płycie "Who's next" The Who. Geoff Britton współpracował później z zespołami Wild Angels, Wings Paula McCartneya i Champion Dave'a Clempsona. W opisie wykorzystałem informacje ze znakomitej strony http://www.amwaw.edu.pl/~pzlotko/lista.htm zawierającej sporo informacji o interesujących nas grupach sprzed lat.

Albumy

1969 - Mercator Projected

1970 - Snafu

1971 - Jig-a-Jig

Linki

www.amwaw.edu.pl/~pzlotko/lista.htm

Opracował

Marek Ochocki

Audycje

1992-12-10 - Audycja (TPK)

1993-01-10 - Audycja (RMF)

1996-11-23 - The Fool On The Hill (TPK)

1998-03-07 - Piwnica bez kuźni (TPK)

1999-07-10 - Przedsionek Nocy z Lacrimosą (TPK)

1999-08-14 - Sporo pięknej letniej muzyki (TPK)