Kruk w NTB - część 3
«1988-02-02»
Nie Tylko Ballada

Audycja dzięki

Vampirek - komentarz - treści komentarzy

JSkrypko - pochodzenie

Stefan - pochodzenie - uzupełnienie

Opis

2. Komentarz Tomasza

Dobry wieczór. Jesteśmy w mrocznym pokoju. Na stole bałagan - rozrzucone książki, stare listy, fotografie, wszystko splamione winem. Nad drzwiami, na prawie niewidocznej w ciemności półce, czarny cień, siedzący nieruchomo kruk. Przed telewizorem mężczyzna spoglądający szklanym wzrokiem na ekran. A na ekranie widać kolorowy park sfilmowany wiosną. Jest zima, późny grudzień, za oknem leje deszcz. Mężczyzna mówi sam do siebie:

Czy było to lato, kiedy rzeka wyschła?
A może sprawiła to jeszcze jedna tama
Kiedy groźny widok płatka śniegu
Czerwcową porą, mógł być źródłem ulgi
Tak bardzo cię kocham
Płakałem kiedyś, dawno temu
Lecz to właśnie ja zdecydowałem się odejść

3. Genesis - Mad Man Moon

4. Komentarz Tomasza

Na zawsze uwięziony w pustynnej krainie
Zwątpiłem w istnienie morza
Jeśli ta pustynia będzie tu zawsze
To powiedz mi, co stanie się ze mną?
Może ja zamienię się w deszcz

To musiał być tylko jeszcze jeden sen
Sen o księżycu szaleńca

Spoglądam przez okno. Przez szyby prawie nieprzeźroczyste od spływającego po nich deszczu, widać grudniowy, zimny księżyc.

5. Sting - Moon Over Bourbon Street

6. Komentarz Tomasza

Muszę kochać to co przyjdzie mi zniszczyć i muszę niszczyć to co kocham. Z tymi słowami odwróciłem się w kierunku kruka, patrzył na mnie bez słowa, lecz w jego oczach wyczytałem odpowiedź.

Zgasiwszy światło siedzisz samotny
I udajesz cierpienie
Podskakujesz ze strachu, gdy nagle zadzwoni telefon
Dokładnie przyglądasz się temu, co odrzucasz by zmarniało

Czy to właśnie czyni cię szczęśliwym?
Czy to daje ci radość?
Jakże tanie są twoje wymówki, idioto

Odrzucasz miłość, by tarzać się w smutku
Przebaczenie i zapomnienie odkładasz na jutro
Dumnie zwracasz długi
Przecząc, jakobyś kiedykolwiek zaciągał pożyczki

Powiedz, jak długo to ćwiczyłeś
A może przyszło to samo z siebie?
Wilk wyje z głębi twego owczego serca
Jak długo jeszcze ma trwać
Ta parada powtarzanych początków
Umiesz powiedzieć?

Twoi przyjaciele i kochanki
Znudzą się wreszcie twymi wykrętami
I za późno będzie pokazać o co naprawdę ci chodziło
Tak oto wilk stał się człowiekiem
Mordercą gryzionym wyrzutami sumienia

7. Peter Hammill - Crying Wolf

8. Komentarz Tomasza

Odeszli twoi przyjaciele
Nie mogąc znieść niebezpieczeństwa
Czającego się w każdym złośliwym słowie, jakie wypowiadasz
Na zawsze zostaniesz sam
Wiesz, że oto nadchodzi koniec

I nikt już nie słucha twych desperackich krzyków
Wydawało ci się, że jesteś człowiekiem wilkiem
Naprawdę jednak jesteś tylko owcą

Patrzyłem krukowi w bezlitosne oczy i wprawdzie nie wypowiedział ani słowa, słyszałem to wszystko aż nadto wyraźnie. Z ekranu telewizora dobiegał czyjś głos. Na ekranie ta sama twarz dziewczyny. Nie mogłem tego dłużej wytrzymać. Wyłączyłem magnetowid. Zapadła cisza. Cisza i ja.

Jesteśmy tego samego rodzaju
Musimy to wszystko omówić między ze sobą
Gdybym krzyczał głośno o swoich smutkach
Uspokoiłoby mnie to
Ale nie wymówię ani słowa