Krucze rekolekcje
«1991-12-14»
Trójka Pod Księżycem

Komentarz

Najnowsze płyty: Galahad - "Nothing Is Written". Utwór przewodni: Breathless - "You Can Call It Yours". Romantycy muzyki rockowej: Danse Society - fragmenty płyty "Heaven Is Waiting" z 1984 r. (Come Inside; Wake Up; Where Are You Now; Red Light; Heaven Is Waiting; The Night). Przed prezentacją nagrań Tomek odczytał fragment pochlebnej recenzji dorobku płytowego Danse Society pióra Jerzego Rzewuskiego. W ostatniej godzinie pomiędzy utworami pojawiały się tłumaczenia tekstów

Audycja dzięki

Grzegorz Fik - data

Grzegorz Fik - komentarz

Vampirek - komentarz - treści komentarzy

Grzegorz Fik - opis

Krzysiek B. - opis - uzupełnienie

Sylwia - opis - uzupełnienie

Jaśko Marcin - pochodzenie

Vampirek - pochodzenie - uzupełnienie

Opis

1. Breathless - You Can Call It Yours

2. Komentarz Tomasza (brak)

3. Galahad - Legacy

4. Galahad - Face to the Sun

5. Komentarz Tomasza (niekompletny, brak początku)

(...) o której dużo słyszeliśmy, ale której praktycznie nigdy nie słuchaliśmy w tej audycji, może w innych programach czasami się pojawiała sporadycznie. A wiem, że Państwu się bardzo ten zespół kiedyś podobał, natomiast wiele osób o nim słyszało, ale jego nie słyszało. Czas więc najwyższy, żebyśmy posłuchali kilku fragmentów płyty "Heaven Is Waiting" wydanej w 1984 roku. To była bardzo ciekawa płyta i moim zdaniem jest to również bardzo, bardzo ciekawy zespół. Pozwolę sobie przeczytać, to co kiedyś Jerzy Rzewuski kiedyś o nim napisał, bo w takim sytuacjach Jurek jest zawsze najlepszy, krótko i treściwie sumuje wszystko to co najważniejsze.

"Na przełomie lat 70 i 80 stałym bywalcem klubu Blitz w Sheffield, a więc klubu Steve'a Strange'a, gdzie regularnie występowali: Joy Division, Cabaret Voltaire, A Certain Ratio, był dojeżdżający z Barsnley w hrabstwie Yorkshire, Steve Rawlings. Wkrótce i on stanął na czele zespołu rockowego Danse Society, będącego, jak się należało spodziewać, pod nieuchronnym wpływem Joy Division. Potwierdził to pierwszy album - "Seduction", na którym dodatkowo rozszyfrować można pewne elementy charakterystyczne dla propozycji innej formacji z Sheffield - The Human League. Pomimo pewnej wtórności i jak gdyby niezdecydowania czy opowiedzieć się po mrocznej, czy nieco jaśniejszej, bardziej komercyjnej stronie rocka, płyta zdradzała narodziny utalentowanego wykonawcy. Niosła obietnicę daleko bardziej istotnych i stylistycznie spójnych dokonań. Opublikowany w '84 roku "Heaven Is Waiting" spełnił oczekiwania, nawiązując nie tylko do Joy Divison, ale i bezpośrednio do tradycji spod znaku The Doors czy The Rolling Stones z okresu "Their Satanic Majesties Request", wersja utworu "2,000 light years from home". Całość wyróżnia się błyskotliwym połączeniem wszystkich tych elementów oraz pięknym kunsztownie wypracowanym, wręcz nie zawaham się użyć tego niepopularnego słowa, psychodelicznym brzmieniem."

Sądzę, że wiemy już wszystko. Proszę Państwa, z tej płyty za chwilę usłyszmy sześć wybranych utworów, które trwać będą mniej więcej pół godziny. Jest to długa płyta, wiem, na kompakcie trwa prawie 70-minut. Wybrałem, to co uważam za najlepsze, ale myślę, że jeszcze do niej wrócimy. "Come Inside", czyli "Wejdź do środka", tutaj zdecydowanie aluzja do Joy Divsion, Państwo pamiętają płytę "Closer", utwór "Atrocity Exhibition", gdzie w refrenie pojawiały się słowa "this is the way step inside". A więc utwór pierwszy - "Come Inside" - "Wejdź do środka"; później "Wake Up" - "Zbudź się"; "Where Are You Now" - "Gdzie jesteś teraz"; "Red Light" - "Czerwone światło"; utwór tytułowy "Heaven Is Waiting", czyli "Niebo czeka" i na zakończenie fantastyczny "The Night", czyli "Noc". Danse Society.

6. The Danse Society - Come Inside

7. The Danse Society - Wake Up

8. The Danse Society - Where Are You Now

9. The Danse Society - Red Light (Shine)

10. The Danse Society - Heaven Is Waiting

11. The Danse Society - The Night

12. Komentarz Tomasza (niekompletny, brak w środku)

Zespół Danse Society. Były to utwory: "Come Inside", czyli "Wejdź"; "Wake Up" - "Zbudź się"; "Where Are You Now" - "Gdzie jesteś teraz"; "Red Light" - "Czerwone światło"; "Heaven Is Waiting" - "Niebo czeka" i "The Night", czyli "Noc" (...) Cóż, godzina duchów wybiła właśnie, a więc czas na serwis Trójki.

13. Breathless - You Can Call It Yours

14. Komentarz Tomasza (brak)

15. Galahad - Room 801

16. Galahad - Richelieus Prayer

17. Komentarz Tomasza (brak)

18. Closterkeller - Modesty Blaise

19. Closterkeller - Iluzyt

20. Komentarz Tomasza (brak)

21. The Alan Parsons Project - The Raven

22. Komentarz Tomasza (brak)

23. Fish - Shadowplay

24. Komentarz Tomasza (niekompletny, brak początku)

(...) "Piszę dlatego, ponieważ Pana interpretacja ostatniego odcinka Twin Peaks wydała mi się zbyt powierzchowna, chyba nie docenia Pan Lyncha. Dla mnie sytuacja nie jest tak jednoznaczna, jak dla Pana. Powiedział Pan: "Bob pokonał agenta Coopera".
No chyba tak nie powiedziałem, no ale mogło tak wynikać z tego, co powiedziałem.
"Ja mógłbym powiedzieć, że stało się wręcz odwrotnie, chociaż tak naprawdę problem jest nierozstrzygalny i nie wiem, kto w rezultacie powinien czuć się zwycięzcą. Według mnie mamy tu do czynienia z motywem fuaustowsko-chrystusowym. Agent tak bardzo ją kochał, że był gotów oddać swoją duszę, a to więcej niż oddać swoje życie. Chcąc być dobrym, musiał stać się złym, to znaczy wziął na siebie zło zupełnie świadomie w imię dobra. Teraz agent Cooper jest opętany przez Boba, ale proszę pamiętać, że powróciła również ona, powróciła stamtąd, przypuszczalnie z własną duszą, bardziej teraz zahartowaną. Poza tym jest wielu ludzi zarażonych ideami i silną wolą agenta Coopera, którzy nie pozostawią go samego. Poza tym jest Olbrzym no i sam agent nie będzie łatwym narzędziem w rękach Boba. Być może Bob popełnił błąd, przeceniając swoje możliwości, ale najważniejsze, że ona wróciła, to nawet nie udało się Orfeuszowi. Panie Tomku, proszę się zastanowić czy byłby Pan na tyle silny, aby powiedzieć w takiej sytuacji "I will".
Tak, tak się składa, że kilka lat temu powiedziałem to i dlatego nie mam już duszy...

25. Enya - Cursum Perficio

26. Camel - Stationary Traveller - Komentarz Tomasza

To była Enya i "Cursum Perficio", czyli moja podróż kończy się tutaj...

27. Komentarz Tomasza (brak)

28. Breathless - You Can Call It Yours

29. Komentarz Tomasza

Prosiłem, żebyś nie przychodziła
Lecz nie kazałem ci zniknąć
Nie zrozum mnie źle
Tracę zmysły, padam z wycieńczenia, żeby cię uszczęśliwić
Uwierz mi
Naprawdę nie musiało do tego dojść

Ogarniają mnie wątpliwości
Moja słowa trafiają w pustkę
Nie mogę tak żyć
Wariuję, gdy jestem przy tobie
A gdy ciebie nie ma, myślę tylko o tobie

Nie musiało do tego dojść
Gdy wszystko roztrząsam
Rozumiem, że po prostu chciałaś odejść
I tylko w to wierzę
Ale zabierz też moje serce
Zawsze było twoje
Zabierz moją miłość
Zawsze była twoja
Zabierz i moje życie
Twoim jest...

Grupa Breathless - "You Can Call It Yours". Prosili mnie Państwo bardzo, abym odtworzył pewien utwór i to koniecznie z tekstem, myślę, że dzisiaj jest akurat idealna na to okazja.

A więc znów jestem
Na placu zabaw złamanych serc
Jeszcze jedno doświadczenie
Jeszcze jedna notatka w pamiętniku
I zarazem jeszcze jedno emocjonalne samobójstwo

Przedawkowałem uczucia i dumę
Za późno już powiedzieć, że cię kocham
Za późno by raz jeszcze odegrać przedstawienie
Porzucając relikwie na placu moich wczorajszych zabaw

Przegrywam na huśtawkach
Przegrywam na karuzelach
Zbyt wiele, zbyt szybko, zbyt daleko, zbyt późno
Zabawa skończona

Odtwarzam swoją rolę w klasycznym stylu
Rolę męczennika z wyrytym na twarzy bolesnym uśmiechem
Aby wykrwawić rymy tej piosenki
Opisać rytuały mające poprawić moje błędy
Skomponować epitafium dla zaprzepaszczonego marzenia
I egzorcyzmami wskrzesić bezgłośny krzyk
Krzyk zrodzony z cierpienia

Nie napisałem nigdy tej miłosnej pieśni
Bo zawsze brakowało mi słów
Teraz smutny we wspomnieniach, czyżbym spoglądał przez ideał?
Badam cienie po drugiej stronie poranka
Cienie po drugiej stronie żałoby
Obiecane wesele stało się stypą

Głupiec zbiegły z raju
Spojrzy przez ramię i zapłacze
Usiądzie i gryząc narcyzy będzie powtarzał "dlaczego?"
Ty zaś dorośniesz i odejdziesz z placu zabaw
Gdzie pocałowałaś swego księcia i znalazłaś swoją żabę

Zapamiętaj błazna, który pokazał ci przepis na łzy
Ja wytrwam w swoim spokoju na zawsze
Gdy ty paradować będziesz w swojej ślubnej sukni
W ciszy mego wstydu niemowa, który nauczył się pieśni syren
Śpiewa teraz solo
W tej zabawie jestem sam
Zabawa skończona

Czy wciąż umiesz powiedzieć, że mnie kochasz?

30. Marillion - Script for a Jester's Tear

31. Komentarz Tomasza

Marillion i "Script For a Jester's Tear". Następny utwór nazywa się "The Dead Zone", czyli "Martwa Strefa".

Zamykam oczy
Te ciemne okna
Tego zwalonego domu
Zaciągam zasłony
By nie wpuścić tu światła księżyca

Wymawiam twoje imię
Jedyne magiczne słowo, jakie znam
Nim pójdę spać
Zaśpiewam swoją cichą piosenkę
Pragnąc ciebie

Czuję cię blisko
Tylko tak długo, jak długo noc jest ciemna
I jak długo trwa ten film
Za żaluzjami w moim pustym pokoju

Gdy śpię widzę znowu twoją twarz
Lecz słońce zawsze powraca
A ja budzę się na cmentarzu

Żeby tak tylko móc spać wiecznie

Nigdy nie płaczę
Na odchodnym udało ci się stłuc okna moich oczu
Za ścianą nocy nie mam kryjówki
A moje sny trafia szlag

Wybaw mnie z tej samotni
Powiedz mi jak do ciebie wrócić
Żeby tak tylko móc spać wiecznie

32. Closterkeller - The Dead Zone

33. Komentarz Tomasza

Może trudno w to uwierzyć, ale to naprawdę Closterkeller i jedno z nowych nagrań z nowej płyty - utwór "The Dead Zone", czyli "Martwa Strefa". Już mówiłem o tej płycie, ma się nazywać "Blue" i wszystko na to wskazuje, że ukaże się w lutym. A teraz kolejne nagranie, kolejny utwór do naszych dzisiejszych, ponurych, kruczych rekolekcji.

Nie opuszczaj mnie teraz
Przypartego do muru
W strumieniach deszczu

Nie opuszczaj mnie teraz
Gdy nie mam dokąd pójść
A wszystko kryją cienie

Nie opuszczaj mnie na tej samotnej drodze
Gdy wiatr poczyna wyć

Nie opuszczaj mnie samotnego
W tę najczarniejszą noc
Gdy czuje się stary, zimny i wygasły

Nie opuszczaj mnie teraz
Nie zostawiaj mi pustego serca
Gdy kurtyna poczyna opadać

Nie opuszczaj mnie
Samotnego w tym szalonym świecie
Gdy czuje się stary, słaby, a czas już minął

34. Supertramp - Don't Leave Me Now

35. Komentarz Tomasza

Zespół Supertramp i "Don't Leave Me Now". A teraz czas na nagranie grupy Genesis, którego tekst nie zmieścił nam się kilka tygodni temu. Obiecałem, że do tego utworu wrócimy - "Fading Lights", czyli "Gasnące światła".

Kiedy indziej mogłoby być inaczej
Gdybyśmy tylko mogli zacząć raz jeszcze
A teraz wszystko jest tylko wygasającym wspomnieniem
Zacierającym się, choć zarys wciąż mamy w pamięci

Przypomina to książkę, którą chcemy czytać bez końca
Lecz wiemy, że kiedyś dotrzemy do ostatniej strony
Żyjemy jednak dalej
Udając, że wciąż przyszłość przed nami
Jeszcze jedno przypadkowe powitanie i pożegnanie
I tyle spraw, których nie poznamy już nigdy

Dni, które kiedyś wydawały się bez znaczenia
Dopiero później nabierają wartości
A daleko, daleko wygasają światła
My zostajemy z tyłu w zmieniającym się świecie
Wiesz, że to są właśnie dni naszego życia
Zapamiętaj je

36. Genesis - Fading Lights

37. Komentarz Tomasza

Jest zima, pada śnieg
W tę głuchą noc puste kilometry
Widzę jak opada biała kurtyna
Gaszę światła na samym środku drogi
I rozglądam się

Może jestem jednym z wybranych
Może jednym z niewielu
Ale nic mi to nie daje
Jesteśmy niesieni wiatrem niczym śnieg
Niesieni ku sobie

Biała suknia, rzeka nie może płynąć
Czarna suknia, przypomina mój strój
Słońce nie może świecić
Tam gdzie niebo spotyka się z ziemią
Gdzie ulice zwijają się
Gdzie twój głos nie może wyprodukować żadnego dźwięku

Spójrz, na rzece leży śnieg
Drogo mnie kosztowało, by żyć tak jak ty
Teraz nie bywam już tam
Lecz wciąż słyszę tę obrzydliwą piosenkę
"Zerżnij mnie i wyjdź za mnie póki jestem młoda"

Niczym głos na wietrze
Strącający małe kryształy
Niczym kruche przedmioty
Niczym szminka na papierosie
Tak jakbym dwa razy się nad tym zastanawiał
Ale bez skutku

Samochody zgubione na wietrze
Też tam są
Ludzie, który je prowadzą zgubieni na wietrze
Są tam
Troski, które ja zgubiłem na wietrze
Są tam
Niesione wiatrem ku sobie
A potem powiane w przeciwnych kierunkach

38. The Sisters of Mercy - Driven Like the Snow

39. Komentarz Tomasza

The Sisters Of Mercy - "Driven Like The Snow". Wprawdzie tamtej strasznej zimy padał tylko deszcz, ale miejmy nadzieję, że tego grudnia będzie trochę śniegu. Proszę Państwa, żeby nie było już tak całkiem ponuro, jeszcze jeden księżycowy utwór z małą nadzieją.

Żyję w blasku księżyca
Obrazy przepływają przez mój umysł
Siedząc tu przy kominku
Nie odróżniam iskier od spadających gwiazd

Pod księżycowym kloszem
Czuję się bezpieczny
Ona jest moją religią
Nie ma jej tu, lecz czuję jej serce

Żyję w blasku księżyca
I czuję pustkę świtu
I przepych deszczowej jesieni

Moje łzy umykają wsiąkając w ziemię
Spaceruję w błękitnym blasku
Jednym dotykiem pochłaniam sny
Nie dla mnie przepych umierania
Prowadzi mnie światło

Jestem samotny w gwiezdnym deszczu
Na zawsze wierny

Gdy czuję ciszę w moim sercu
Wołam w ciemności twoje imię
Żeby czar prysł
By było dobrze
Zabierz mnie stąd
Żyję w blasku księżyca

Oczywiście Collage.