Arcadia - "So Red The Rose" (1985), Duran Duran - Save A Prayer (fragment)
«1988-08-01»
Romantycy Muzyki Rockowej
Audycja dzięki
Wojtek Rojewski - data
Vampirek - komentarz - treści komentarzy
Wojtek Rojewski - opis
AkoBe - opis - pozycje
Stefan - pochodzenie
Opis
1. Komentarz Tomasza (niekompletny, 2 fragmenty)
(...) szczegóły w "Wieczorze płytowym" w najbliższą niedzielę. Proszę Państwa, zespół Duran Duran, jak wiem, cieszy się powodzeniem w pewnych kręgach i wielką antypatią w innych kręgach. Dostaję różne listy od różnych fanów i antyfanów tego zespołu. Chciałbym od razu dziś powiedzieć, że jeśli antyfani grupy Duran Duran przypadkiem nas jeszcze słuchają, to powinni wsłuchać się w tę płytę. Fakt, że tacy znakomici goście jak David Gilmour, Sting, Herbie Hancock, Andy Mackay, Carlos Alomar czy David Van Tieghem zdecydowali się wystąpić, świadczy chyba o tym, że muzyka jest no na pewnym wysokim poziomie, szczególnie na drugiej stronie płyty. Aczkolwiek pierwszej strony słucha się również z zainteresowaniem. Płyta w sumie bardzo melancholijna, mimo to, że niektóre utwory są dość dynamiczne, ale ta dynamika bynajmniej nie wzbudza w nas wesołych, podniosłych nastrojów. Płyta dla marzycieli w pewnym sensie. Zresztą dziś pojawią się teksty. Postanowiłem zrobić tę przyjemność wszystkim sympatykom Arcadii i zespołu Duran Duran. Arcadia składa się w zasadzie z trzech członków grupy. Z wokalisty - Simona (...) Arcadia - "So Red The Rose", czyli "Tak czerwone jak róża" albo "Tak jak czerwona jest róża". Na stronie pierwszej: "Election Day", czyli "Dzień wyboru", "Keep Me In The Dark" - "Nic o mnie nie mów", "Utrzymaj mnie w sekrecie", "Goodbye Is Forever" - "Pożegnanie jest na zawsze", "The Flame", czyli "Płomień miłości" oraz "Missing", czyli "Tęsknota". Arcadia - "So Red The Rose" strona (...)
2. Arcadia - Election Day
3. Arcadia - Keep Me in the Dark
4. Arcadia - Goodbye Is Forever
7. Komentarz Tomasza (niekompletny, brak początku i końcówki)
(...) klimat, który dochodzi do całkowitej, wspaniałej kulminacji pod koniec płyty i pozostawia nas w takim nastroju, że nic już chyba nie brzmi tak samo. Słuchamy, proszę Państwa, Arcadia (...)
8. Arcadia - Rose Arcana
9. Arcadia - The Promise
12. Komentarz Tomasza (niekompletny, trzy fragmenty)
(...) "Lady Ice" - "Lodowa Pani", powiało chłodem, ale był to bardzo ciepły chłód, w każdym razie wzruszający tych wszystkich, którzy mają uszy i potrafią słuchać. Arcadia - "So Red The Rose". Przypomnę wszystkie tytuły nagrań na płycie i skład instrumentalny muzyków, którzy tutaj występowali. Na stronie pierwszej: "Election Day", czyli "Dzień wyborów" albo "Dzień wyboru", "Keep Me In The Dark" - "Nic o mnie nie mów", "Goodbye Is Forever" - "Pożegnanie jest na zawsze", "The Flame" - "Płomień miłości", "Missing" - "Tęsknota" i na stronie drugiej: "Rose Arcana", "The Promise", czyli "Obietnica", "El Diablo" i "Lady Ice" - "Lodowa Pani". Zespół Arcadia w zasadzie trzyosobowy - Simon Le Bon, Nick Rhodes i Roger Taylor, ale wśród zaproszonych gości: Carlos Alomar - znany gitarzysta, który współpracował między innymi z Davidem Bowie, Gabriel Bindi, Pierre Defaye, Jean-Claude Dubois, Mark Egan, David Gilmour - to sądzę, wszyscy wiedzą, że to członek grupy Pink Floyd, Steve Jordan, Raphael Dejesus, Andy Mackay - niegdyś saksofonista Roxy Music, David Van Tieghem - znany perkusista współpracujący z Laurie Anderson, Masami Tsuchiya, Sting i Herbie Hancock. Płyta zrealizowana w 1985 roku, a jej producentem jest nieszczęsny pan Alex Sadkin, któremu wyjątkowo tym razem udało się nie zepsuć tego, co przygotowali muzycy. Proszę Państwa, i teraz teksty (...)
Czyje łzy i głos z szeroko otwartych ust
Czyje wyciągnięte ramiona dorównują mojemu pragnieniu
Usta nigdy się nie połączą
Lecz wciąż przyciągają mnie i oplątują
Wraz z obietnicą musisz zrozumieć, że cała wolność przepadnie
Różne ścieżki spotykają się w jednym punkcie
A my stoimy nad przepaścią i nie mamy już nic do ocalenia
Z wyjątkiem głębokich, smutnych okrzyków zniweczonych marzeń
Które towarzyszyć będą naszemu następnemu ruchowi
Niebo ukrywa twoje łzy
Niebiańskie oczy nigdy nie wyschną
W wojennym szale
Stal błyska mi w oczy
W samotności na porzuconych polach
Głodni walczą po raz ostatni
Namiętność w ich głosach, niebo w ich oczach
Śnią o czekaniu na coś mniejszego niż raj
Czasami dajemy obietnice, których nie chcemy dotrzymać
Gdyż szantaż to jedyna metoda handlarza obietnicami
"El Diablo"
Wchodzą nowo narodzeni gracze
I ważą swoją niewinność
Tylko najdoskonalsi błyszczą
Ale nie wiecznie
Wiele świateł gaśnie
Wiele łez spada jak deszcz
Kiedy te łzy wysychają
W dniu górskiego szaleństwa
Zjawiłaś się w samą porę
By zrobić głupi interes
Kupując miłość, którą sprzedałem
Nie mogę znieść następnego dnia
Wyjąc w tej pustej skórze
Jak długo płoną latarnie
Będę oczekiwał na powrót z daleka
Przez jedno życie igram z diabłem
Jak dotąd
El Diablo ponosi winę
El Diablo, czy odsprzedaż mi moją duszę?
Wiatr niesie zapowiedzi wesela
Czyżby dla mnie?
Ona potrafi tańczyć, śpiewać
Rozszarpie twe serce
Jak długo tli się obietnica
Zostanę
A czy ty wrócisz z daleka?
Mam tylko jedno życie
Ale diabeł stoi na mojej drodze
"Lady Ice"
Lodowa Pani wkrada się w Jej duszę
Zamraża cały dom
Lodowa Pani, czy wiedziałaś, że świat też był samotny?
Śnieg niesiony wiatrem
Myszkuje po równinach i coraz wyżej
Ona przewraca kamienie szukając serca
Które ktoś ukradł
Ona zna przemoc w ramionach kochanków
Lecz kto wie, gdzie znaleźć serce
Szczerze oddane Lodowej Pani
Zahipnotyzowana płomieniem świecy
Zmuszona do kompromisu przez okrutną stal okrywającą jej piersi
Zna osamotnienie
W ramionach kochanków, ich odosobnienie
Lecz kto wie, gdzie znaleźć serce
Szczerze oddane Lodowej Pani
Jej oczy wracają
Spojrzeniem do roli, którą grała jeszcze w szkole
Ona zna wszystkie role, wszystkie kryjówki
Może i je zna, ale odwraca się
Bo wie, gdzie znaleźć serce szczerze oddane Lodowej Pani
Lodowa Pani
Wyjdź poza swoją duszę
Czy wiesz, że świat też jest przerażony
(...)
Zobaczyłaś mnie stojącego przy murze na rogu głównej ulicy
Światła odbijają się na twoim parapecie
Jesteś sama, jest ci smutno, więc szukasz rozrywki
Wiesz co musisz za to dać i dokąd pójść
Czujesz wiatr, gdy spoglądasz w głąb studni
Jeśli ci się uda, zobaczysz w niej płonący świat
Skorzystaj z szansy, bo jak wszyscy marzyciele, nie znajdziesz innej drogi
Nie musisz jednak śnić, po prostu żyj dzisiejszym dniem
Staram się powstrzymać krew pulsującą pod moją skórą
Nie pytaj czemu dotrzymam obietnicy i czemu stopię ten lód
Chciałaś zatańczyć, więc po prosiłem ciebie do tańca
Lecz wciąż strach wypełnia twoją duszę
Ludzie nazywają to zwycięstwem jednej nocy, ale dla nas to raj
Więc nie zmawiaj teraz modlitwy za mnie
Odłóż ją na jutrzejszy ranek (...)
13. Duran Duran - Save a Prayer - (został nadany tylko fragment utworu)
Płyty wykorzystane w ramach audycji
Arcadia - So Red the Rose (1985)